เอ็นจินออกเดินทางจากเกียวโตในเดือนเมษายน ค.ศ.851 ไปประเทศจีนในราชวงศ์ถังเพื่อแสวงธรรม ได้เดินทางมาถึงดาไซฟุในเดือนพฤษภาคม และพำนักอยู่ที่วัดชิโนอิน บนภูเขาชิโรยามะ จนถึงเดือนกรกฎาคม ค.ศ.853 โดยรอเรืออยู่ 2 ปีกว่าเพื่อเดินทางข้ามทะเลไปยังประเทศจีน ม้วนนี้เป็นเอกสารทางประวัติศาสตร์ที่ทำให้ทราบถึงกิจกรรมของเอ็นจินในช่วงที่พำนักอยู่ที่ดาไซฟุ
เอกสารฉบับที่1 เป็นคำสรรเสริญที่ส่งถึงจักรพรรดิมนโทกุ (ค.ศ.827-858) ซึ่งทรงอนุมัติให้เอ็นจินเดินทางไปจีนในเดือนตุลาคม ค.ศ.851 เป็นข้อความที่สรรเสริญพระปรีชาญาณของจักรพรรดิและอวยพรให้พระองค์มีอายุยืนยาว ในโอกาสที่จักรพรรดิมนโทกุขึ้นครองราชย์และประกอบพิธีไดโจไซ
เอกสารฉบับที่ 2 เป็นรายงานต่อราชสำนักว่า เอ็นจินได้จัดการค่าใช้จ่ายในการส่งสามเณรสองรูปไปพำนักอยู่ที่วัดชิโนอินบนภูเขาชิโรยามะ เพื่อสวดมนต์พระสูตรบัวบาน พระสูตรเพชร และบทสวดชินงอนสำหรับจักรพรรดิมนโทกุ จนกว่าเอ็นจินจะกลับมาจากจีน
เอกสารฉบับที่ 3 เป็นจดหมายถึงพระรูปหนึ่งชื่อ “ชูวะโจ” ซึ่งเอ็นจินได้เล่าถึงการสวดมนต์พระสูตรบัวบาน และท่องบทสวดชินงอนให้แก่จักรพรรดิมนโทกุ มกุฎราชกุมารโคเรฮิโตะ (ต่อมาคือจักรพรรดิเซวะ ค.ศ.850-881) และสองพี่น้อง ฟูจิวาระ โนะ โยชิฟุสะ และโยชิมิ ซึ่งเป็นผู้อุปถัมภ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของท่าน ในคำลงท้ายระบุว่า ฉบับจริงได้นำถวายแด่จักรพรรดิคาเมยามะ ระหว่างที่เสด็จเยือนวัดชิเท็นโนจิ ในปี ค.ศ.1267 โดยได้ทำการคัดลอกฉบับสำเนาไว้ด้วย