เป็นชื่อเรียกรวมของที่พักอาศัยของพระโดยเฉพาะหกหลังที่ถือว่าเป็นที่พักระดับสูงในวัดมิอิเดระในสมัยเอะโดะ โดยจะหมายถึง โฮเซนอิน คันกะคุอิน คอนโจอิน ที่อยู่ในส่วนด้านใต้, นิคโคอิน เซนโปอิน ที่อยู่ในส่วนตรงกลาง, และคิเคนอิน ที่อยู่ในส่วนด้านเหนือ

เป็นหนังสือชื่อดังที่รวบรวมบันทึกเกี่ยวกับธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของจังหวัดชิกะ (เมืองโอมิในอดีต) ในสมัยเอะโดะ โดยมีเนื้อหาทั้งหมด 101 เรื่อง ในจำนวน 100 เล่ม ซึ่งเกือบทั้งหมด ซะมุคะวะ ทะซึคิโยะ (ค.ศ. 1697~1739) ซึ่งเป็นคนของเขตปกครองเซะเซะเป็นคนเรียบเรียงขึ้นในปีที่ 19 ของรัชสมัยเคียวโฮ (ค.ศ. 1733) ถือเป็นหนังสือพื้นฐานที่ขาดไม่ได้สำหรับการศึกษาค้นคว้าประวัติศาสตร์ท้องถิ่นของจังหวัดชิกะ

หนังสือจัดสวนนี้เขียนโดยคิตะมุระ เอนคินไซ โดยตีพิมพ์ที่เกียวโตในปีที่ 20 ของรัชสมัยเคียวโฮ (ค.ศ. 1735) ประกอบไปด้วย 3 เล่ม คือ เล่มต้น เล่มกลาง เล่มปลาย โดยหนังสือนี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างยิ่ง ส่งผลให้มีผู้คนที่ชอบจัดสวนเป็นงานอดิเรกเพิ่มขึ้น และยังเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลต่อการทำสวนนับตั้งแต่สมัยเมจิเป็นต้นไปด้วย

นักแต่งสวนญี่ปุ่นในช่วงสมัยโชวะ และนักศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สวนญี่ปุ่น (1896~1975)