เป็นสมัยที่เมืองหลวงตั้งอยู่ที่เฮโจเคียว ซึ่งที่นั่นคือ นารา โดยเป็นสมัยที่ยาวนานกว่า 70 ปี (710~784) มีจักรพรรดิทั้งหมด 7 ท่าน คือ เกนเม, เกนโช, โชมุ, โคเคน, จุนนิน, โชโทะคุ, และโคนิน สำหรับประวัติศาสตร์ด้านศิลปะ จะเรียกช่วงครึ่งแรกของสมัยนาราว่า สมัยฮะคุโฮ และเรียกช่วงครึ่งหลังว่า สมัยเทมเปียว และมีชื่อเรียกอย่างอื่นว่า สมัยเมืองนารา

เป็นพระในช่วงต้นของสมัยคะมะคุระ โดยมีชื่อตอนเด็กว่า โอะนิวะคะมะรุ เป็นบุตรของคุมะโนะเบตโต โดยมีการเล่าสืบกันมาเป็นตำนานทั้งใน หนังสือ "กิเคคิ", บทร้องโยะเคียคุ, โคะวะคะบุนเคียคุ และอื่นๆ ว่ามีชื่อเรียกว่ามุซาชิโบ และอาศัยอยู่บริเวณเขตตะวันตกของเขาฮิเอซัง และได้เปลี่ยนชื่อเป็นชื่อในการรบเพื่อรับใช้มินะโมะโตะ โนะ โยะชิซึเนะ และก็ภักดีแม้โยะชิซึเนะอยู่ในช่วงที่ตกต่ำ เขาช่วยให้โยะชิซึเนะรอดพ้นจากอันตรายที่ด่านเข้าออกอะทะคะ และเขาเสียชีวิตในการรบที่แม่น้ำโคะโระโมะ (~1189)

อยู่ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองเกียวโต เป็นภูเขาที่อยู่ในแนวเขตระหว่างจังหวัดเกียวโตและชิกะ เป็นภูเขาที่มีชื่อเสียงเพราะถือเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ทำหน้าที่คุ้มครองราชวงศ์มาแต่ในอดีต มียอดเขาสูงอยู่ 2 ที่ โดยยอดสูงฝั่งตะวันออกจะเรียกว่า โอฮิเอ หรือ เขาโอดะเคะ(848 เมตร) และยอดสูงฝั่งตะวันตกจะเรียกว่า เขาชิเมดะเคะ (839 เมตร) โดยบริเวณกลางเขาด้านตะวันออกจะมีวัดเอนเรียคุจิซึ่งเป็นวัดสำนักใหญ่ของนิกายเทนไดชูตั้งอยู่

เป็นคนในตระกูลที่มีอิทธิพลในชิโมะซึเคะในช่วงกลางสมัยเฮอัน กล่าวกันว่าเป็นลูกหลานของฟุจิวะระโนะอุโอะนะที่มีตำแหน่งซะไดจินขุนนางชั้นสูง ตัวท่านเองก็มีตำแหน่งเป็นผู้ตรวจการของเมืองชิโมะซึเคะ และจากผลงานในปีที่ 3 ของรัชสมัยเทงเกียว (ค.ศ. 940) ที่สามารถปราบไทระโนะมะซะคะโดะในการทำกบฏได้สำเร็จ จึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าเมืองชิโมะซึเคะ มีตำนานมากมายเกี่ยวกับตัวท่านว่าเป็นคนที่ถนัดในการใช้ธนู สามารถปราบตะขาบยักษ์บนเขามิคะมิ เป็นต้น ไม่ทราบประวัติปีเกิดและตาย

เป็นสมัยที่มีระยะเวลาประมาณ 150 ปี ตั้งแต่มินะโมะโตะโนะโยะริโทะโมะก่อตั้งรัฐบาลปกครองที่คะมะคุระ จนถึงการเสียชีวิตของโฮโจ ทะคะโทะคิ ในปีที่ 3 ของรัชสมัยเกนโค (ค.ศ. 1333)