ศาลเจ้าที่สร้างขึ้นเพื่อคุ้มครองวัด

โชกุนคนแรกของรัฐบาลปกครองมุโระมัจจิ (อยู่ในตำแหน่ง ค.ศ.1338~1358) มีชื่อว่า ทะคะอุจิ โดยในตอนแรกได้ใช้คันจิ 高氏 แต่ภายหลังได้รับพระราชประธานตัวคันจิจากชื่อของจักรพรรดิโกะไดโกะ จึงได้เปลี่ยนคันจิชื่อเป็น 尊氏 โดยได้ชัยชนะจากโระคุฮะระในสงครามเก็นโค ซึ่งเป็นจุดผันเปลี่ยนให้มีการตั้งรัฐบาลใหม่เคนมุ แต่หลังจากนั้นได้เป็นกบฏต่อจักรพรรดิโกะไดโกะ และได้สนับสนุนจักรพรรดิโคเมียว และได้กลายมาเป็นเซอิไดโชกุน (แต่งตั้งให้กับโชกุนให้ไปบุกเบิกด้านทิศตะวันออกที่ยังไม่มีการปกครอง) และได้เปิดรัฐบาลปกครองมุโระมัจจิ (1305~1358)

เป็นสมัยที่มีระยะเวลาประมาณ 400 ปี ตั้งแต่จักรพรรดิคันมุจัดตั้งเฮอันเป็นเมืองหลวงที่ประทับ (ค.ศ. 794) จนถึงมีการจัดตั้งรัฐบาลปกครองคะมะคุริ (ค.ศ. 1185) ซึ่งเป็นสมัยที่อำนาจปกครองมีศูนย์กลางอยู่ที่เฮอันเคียว (เกียวโต) โดยปกติจะแบ่งเป็น 3 ระยะ คือ ช่วงต้นสมัย ช่วงกลางสมัย และช่วงท้ายสมัย หรือหมายถึง สมัยฟื้นฟูระบบการปกครอง(ริซึเรียว) สมัยผู้สำเร็จราชการ(เซคคัน) และสมัยอินเซ (ช่วงปลายสมัยเป็นการปกครองโดยตระกูลไทระ) หรือเรียกว่าเป็น สมัยเมืองเฮอัน

เป็นสายตระกูลหนึ่งในตระกูลเซวะที่มีภูมิลำเนาอยู่ที่ ซึโบะอิ เขตอิชิคะวะ เมืองคะวะจิ (ปัจจุบันคือ ซึโบะอิ เขตฮะบิคิโนะ จังหวัดโอซาก้า) ซึ่งบรรพบุรุษของตระกูลนี้คือ มินะโมะโตะ โนะ โยะริโนะบุ ได้รับคำสั่งให้มาเป็นเจ้าเมืองที่เมืองคะวะจินี้ในปีที่ 4 ของรัชสมัยคันนิน (ค.ศ.1020) และเป็นผู้ปกครองสืบต่อมารวมทั้งหมด 3 สมัยคือ โยะริโนะบุ โยะริโยะชิ และโยะชิอิเอะ ซึ่งก็ได้ถูกเรียกว่าตระกูลคะวะจิเกนจิ
โดยมีการเล่าสืบกันมาว่า โยะชิมิซึ (ค.ศ. 1045~1127) เป็นผู้สร้างวัดคองโคอินในส่วนด้านเหนือของวัดมิอิเดระ และได้ตั้งคะคุกิซึ่งเป็นบุตรชายเป็นเจ้าอาวาส โดยที่ภูเขาด้านหลังของหอเทพชินระเซนชินโด มีหลุมศพของโยะชิมิซึตั้งอยู่