เป็นแม่ทัพในสมัยอะซุจิโมะโมะยะมะ โดยเริ่มต้นจากการเป็นผู้รับใช้ของโอะดะ โนะบุนะกะ และเสนอชื่อขึ้นเป็นผู้สืบทอดคนแรกหลังจากที่โนะบุนะกะเสียชีวิตในเหตุการณ์ฮอนโนจิโนะเฮน ที่เกิดขึ้นในปีที่ 10 ของรัชสมัยเทนโช (ค.ศ. 1582) และสามารถชนะฝ่ายศัตรู ทำให้รวมประเทศได้ โดยฮิเดโยชิได้เริ่มก่อสร้างปราสาทโอซาก้าในปีที่ 11 ของรัชสมัยเทนโช (ค.ศ. 1583) โดยปราสาทดูจากภายนอกมี 5 ชั้นและมี 8 ชั้นด้านใน ที่คู่ควรกับผู้ที่สามารถรวบรวมประเทศให้เป็นหนึ่งได้ และในสมัยนั้นที่เรียกฮิเดโยชิว่าโฮไทโค ก็ถือเป็นสมัยที่วัฒนธรรมโมะโมะยะมะที่สวยงามหรูหราอยู่ในช่วงรุ่งเรือง ทั้งพิธีชงชา และภาพวาดของกลุ่มคะโน

ความสัมพันธ์กับวัดมิอิเดระนั้นถือว่าดี แต่ในช่วงบั้นปลายชีวิต ปีที่ 4 ของรัชสมัยบุนโระคุ (ค.ศ. 1595) ได้มีคำสั่งให้ยึดและปิดวัดมิอิเดระอย่างกะทันหัน และหลังจากฮิเดโยชิเสียชีวิตไปในเดือนสิงหาคม ปีที่ 3 ของรัชสมัยเคโจ (ค.ศ. 1598) ท่านคิตะโนะมังโดะโคะโระ ภรรยาเอกของฮิเดโยชิ ก็ได้เป็นผู้ฟื้นฟูวัดมิอิเดระ

(หมายถึงที่ดินที่ไม่มีเจ้าของ) ในสมัยคะมะคุระ, สมัยมุโระมัจจิ จะหมายถึงที่ดินที่ถูกยึดโดยรัฐบาลปกครองเพราะขุนนางที่เป็นเจ้าของได้ทำผิดและโดนลงโทษ เป็นต้น เลยทำให้เป็นที่ดินที่ไม่มีเจ้าของ จะเรียกว่าที่ดินที่ถูกยึด และยังจะถูกยึดอาณาเขตและทรัพย์สินอื่นๆที่มีอยู่ด้วย

ขุนศึกสมัยอะซุจิโมะโมะยะมะ เป็นหลานของโมะโตะนะริ และเป็นบุตรของทะคะโมะโตะ เริ่มแรกรับใช้ให้กับอะชิคะกะ โยะชิอะกิ และเป็นฝ่ายตรงข้ามกับโอะดะ โนะบุนะกะ แต่หลังจากเหตุการณ์ฮอนโนจิโนะเฮน ได้คืนดีกับโทโยโทมิ ฮิเดโยชิ และได้เป็น 1 ใน 5 ของขุนนางที่ปรึกษาใหญ่ โดยในการรบเซะคิกะฮะระเป็นแม่ทัพใหญ่ฝ่ายตะวันตก หลังจากนั้นจึงถูกลดเมืองที่ทำการปกครองลงเหลือแค่ 2 เมือง คือเมืองซุโอ และนะกะโตะ (ค.ศ. 1553~1625)

จากสไตล์การสร้างแบบชินเดนซึคุริที่ถูกสร้างขึ้นในสังคมชนชั้นสูงในสมัยเฮอัน ได้มีการปรับเปลี่ยนไปตามการเปลี่ยนแปลงของสังคม โดยตั้งแต่สมัยคะมะคุระได้รับการปรับเปลี่ยนให้เข้ากับสไตล์ความเป็นอยู่ของนักรบซึ่งเป็นผู้มีอำนาจในตอนนั้น และปรับเพื่อความจำเป็นในการรับแขกและทำพิธีการต่างๆด้วย อีกทั้งยังได้รับอิทธิพลจากสิ่งก่อสร้างสไตล์เซนที่เข้ามาจากประเทศจีนด้วย จึงค่อยๆกลายมาเป็นสไตล์การก่อสร้างที่มีเอกลักษณ์พิเศษของบ้านพักที่ใหญ่หรูหราในสมัยสังคมนักรบ

เป็นบุตรคนแรกของคะโนะ เอโทะคุ (ค.ศ. 1543-1590) ซึ่งเป็นผู้นำของจิตรกรในสมัยโมะโมะยะมะ โดยทั้งตัวเค้าเองและบิดา เอโทะคุรับใช้ให้กับโอะดะ โนะบุนะกะ และโทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ในการทำผลงานออกมาเป็นจำนวนมาก แต่ผลงานส่วนใหญ่นั้นได้สูญเสียไป โดยผลงานที่อยู่ในเรือนรับแขกวัดคันกะคุอินที่ตั้งอยู่ในวัดมิอิเดระนั้น ถือเป็นผลงานโดดเด่นที่แสดงถึงสไตล์งานของมิซึโนะบุเอาไว้ (ค.ศ. 1565~1608)