TEXT
READER

Ang Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin (Karugtong na Gusali para sa mga Panauhin), na itinalaga bilang Pambansang Kayamanan, ay nagtatampok ng mahahalagang pinta sa screen ng dalawang silid sa timog na bahagi ng gusali na ipininta sa huling bahagi ng panahon ng Momoyama noong ika-16 na siglo. Ang mga ito ay nilikha ni Kano Mitsunobu at kumakatawan sa mga artistikong istilo ng panahong ito. Si Mitsunobu ay ang panganay na anak ni Kano Eitoku, na nagsilbing opisyal na pintor ng mga warlord na sina Oda Nobunaga at Toyotomi Hideyoshi. Si Mitsunobu, kasama ang kanyang ama, ay nagpinta sa mga partisyon ng mga silid ng Kastilyo ng Azuchi. Nang namatay ang kanyang ama, patuloy siyang nagpinta ayon sa kahilingan ng naghaharing mga pamilyang Toyotomi at Tokugawa.
Ang 15-pirasong screen ng shikikaboku-zu o Mga Bulaklak At Puno ng Apat na Panahon sa ichi-no-ma o unang silid ng Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin, na pinta na ginamitan ng kulay at tinta sa gintong background o kinji chakushoku, ay ang pinakatanyag na pinta ni Mitsunobu at itinuturing na pinakamahalagang halimbawa ng pagpipinta sa dingding noong panahon ng Momoyama.
Sa harapan ng malaking alcove na o-yuka ay makikita ang isang tagpo ng taglamig na may pinta ng talon at mga bundok na natatakpan ng niyebe. Sa kanan ay ang mga pinta ng puno ng sirwelas o plum at sakura na kumakatawan sa tagsibol, at nagpapatuloy sa mga rododendro sa tubig. Sa timog na bahagi, ang mga pintuang kahoy na mairado ay pinalamutian ng mga pinta ng mga bulaklak ng haydrangeya, iris at puno na may dahon ng taglagas, na naglalarawan ng pagbabago ng panahon mula tag-araw hanggang taglagas. Ang pagbabago ng apat na panahon ay naibuod sa matahimik at kaaya-ayang mga pinta sa dingding ay sagisag ng talino ni Mitsunobu.
Ang ni-no-ma o ikalawang silid at nagtatampok ng 24 na screen na pinta ng mga bulaklak at ibon na gumagamit ng mga kulay sa pangkaraniwang papel o shihon chakushoku. Ang mga puno ng pino ay ang sentro ng pinta at ang mga sanga nito at umaabot mula sa hilagang-kanlurang sulok hanggang sa magkabilang bahagi sa kaliwa at kanan. Sa ilalim ng mga puno ay may ibon, pato at mandarin na pato. Makikita rin ang mga pinta ng ibon tulad ng maya sa kawayan, mga wagtail sa mga batuhan at mga heron sa mga tambo sa tabi ng tubig. Ang mga ito ay naglalarawan ng likas na tanawin na nagpapahayag ng kasigla-siglang pakiramdam.

“Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin”

Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin

“dalawang silid sa timog na bahagi ng gusali”

dalawang silid sa timog na bahagi ng gusali

“panahon ng Momoyama”

Isa sa mga klasipikasyon ng mga panahon ng Hapon. Ang humigit-kumulang 20 taon ng panahon habang si Toyotomi Hideyoshi ay namumuno noong huling bahagi ng ika-16 na siglo. Sa kasaysayan ng sining, ito ay mahalaga bilang isang panahon ng transisyon mula sa medyebal na panahon hanggang sa maagang modernong panahon, kabilang ang panahon ng Azuchi-Momoyama hanggang sa unang bahagi ng panahon ng Edo. Sa partikular, binuo ang pagtatayo ng mga kahanga-hangang mga kastilyo, mga palasyo, mga shrine at mga templo, at ang mga pintura sa screen na nagpapalamuti sa loob ng mga gusaling ito. Gayundin, kapansin-pansin ang pag-unlad ng mga pagpipinta ng genre na nagpapakita ng buhay ng mga tao at ang pag-unlad ng mga teknik sa paggawa ng mga keramika, mga lacquer, pagtitina at paghahabi.

“Kano Mitsunobu”

Si Kano Mitsunobu (1565-1608) ay ang unang anak ni Eitoku Kano (1543-1590), na namuno ng grupo ng mga pintor sa panahon ng Momoyama. Gumawa siya ng ilang mga pinta kasama ang kanyang ama na si Eitoku habang naglilingkod kay Oda Nobunaga at Toyotomi Hideyoshi. Gayunpaman, marami sa kanilang mga gawa ang nawala. Ang mga pinta sa screen painting ng Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin sa Templo ng Miidera ay isa sa kanyang pinakadakilang mga pinta na nagpapakita ng kanyang istilo.

“Oda Nobunaga”

Si Nobunaga (1534–1582) ay isang kilalang mandirigma noong panahon ng Sengoku (Nagdidigmaang mga bansa o Warring States) ng ika-15 hanggang 16 na siglo. Ipinanganak sa Mino (na kasalukuyang Gifu Prefecture), pumunta sa Kyoto noong Setyembre ng ika-11 taon ng Eiroku (1568) sa pagtatangkang pag-isahin ang bansa at iluklok si Ashikaga Yoshiaki bilang shogun. Lumagi siya sa Templo ng Miidera noong Setyembre 24 bago makarating sa Kyoto, ginamit ang Kojo-in bilang bahay-tirahan ni Yoshiaki na magiging shogun. Si Nobunaga mismo ay nanatili sa Gokuraku-in. Pagkatapos niyang makuha ang kontrol ng isang malaking bahagi ng Hapon at itinayo ng Kastilyo ng Azuchi sa Omi (na kasalukuyang Shiga Prefecture). Ang kanyang pangarap na sakupin at pag-isahin ang buong bansa ay nabigo dahil sa Insidente ng Honnoji noong 1582, naging biktima ng isang kudeta ng kanyang heneral na si Akechi Mitsuhide.

“Toyotomi Hideyoshi”

Isang punong mandirigma noong panahon ng Azuchi-Momoyama. Una niyang pinagsilbihan si Nobunaga Oda, at nang mamatay si Nobunaga dahil sa Insidente ng Honnoji noong ika-10 taon ng Tensho (1582), mabilis siyang gumawa ng pangalan para sa kanyang sarili bilang kahalili, tinalo ang mga kaaway na pwersa at pinag-isa ang bansa. Mula ng ika-11 na taon ng Tensho (1583), sinimulan niya ang pagtatayo ng Kastilyo ng Osaka, na may limang palapag sa labas at walong palapag sa loob, na angkop para sa makapangyarihang pinuno. Habang tinawag siyang Hotaiko, umunlad ang marangyang kultura ng Momoyama, kabilang ang mga seremonya ng tsaa at pagpipinta ng paaralan ng Kano.

Ang relasyon ng Templo ng Miidera at Hideyoshi ay karaniwang mabuti, ngunit noong ika-4 na taon ng Bunroku (1595) at mga huling taon ng kanyang buhay, bigla siyang naglabas ng isang kautusan na kumpiskahin ang lahat ng mga ari-arian ng templo. Pagkamatay ni Hideyoshi noong Agosto ng ika-3 taon ng Keicho (1598), ibinalik ang Templo ng Miidera sa dating kalagayan ng kanyang legal na asawa, si Kita no Mandokoro.

“Kano Eitoku”

Si Kano Eitoku (1543-1590) ay isang kilalang pintor ng Panahon ng Azuchi-Momoyama noong huling bahagi ng ika-16 na siglo. Pinasimunuan niya ang isang bagong istilo ng pagpipinta na sumasalamin sa mga pagbabago ng panahon, na umaakit ng pangangailangan mula sa lumitaw na mga pinuno tulad nina Oda Nobunaga at Toyotomi Hideyoshi. Nagpinta sa Kastilyo ng Osaka, Jurakudai at Templo ng Shitennoji at iba pang mga pangunahing lugar. May malapit na kaugnayan kay Konoe Sakihisa, ang pinuno ng pamilyang Konoe, isa sa limang pinakamakapangyarihang aristokratikong pamilya sa Hapon (Gosekke). Ang nakababatang kapatid ni Konoe na si Docho ay naging punong monghe ng Templo ng Miidera. Ito marahil ang dahilan kung bakit ang panganay na anak ni Eitoku, si Mitsunobu, ay pinagkatiwalaan sa paggawa ng mga pinta sa screen sa Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin.

“Kastilyo ng Azuchi”

Itinayo ni Oda Nobunaga ang Kastilyo ng Azuchi sa loob ng tatlong taong mula noong 1576 hanggang 1579 sa isang lugar na matatanaw ang Lawa ng Biwa sa kasalukuyang Omi Hachiman, Shiga Prefecture. Ito ay may kahanga-hangang disenyo at importanteng kaganapan noong panahon na iyon, ang unang kastilyo sa Hapon na may mataas na tenshu (tore ng kastilyo). Ang loob nito ay pinalamutian ng mga kahanga-hangang pinta sa screen ni Kano Eitoku at iba pang mga pintor na nagmula sa malikhaing pagpapasimuno ni Nobunaga. Ang kastilyo ay maipagmamalaki bilang isang kastilyo na kumakatawan sa panahon ng Azuchi-Momoyama. Nasunog ito pagkatapos ng kamatayan ni Nobunaga sa Insidente ng Honnoji noong ika-10 taon ng Tensho (1582). Ang mga guho nito ay itinalaga bilang isang Pambansang Makasaysayang Lugar.

shikikaboku-zu

shikikaboku-zu

o-yuka

o-yuka

mairado

mairado

“pinta ng mga bulaklak at ibon”

pinta ng mga bulaklak at ibon