Isang punong mandirigma noong panahon ng Azuchi-Momoyama. Una niyang pinagsilbihan si Nobunaga Oda, at nang mamatay si Nobunaga dahil sa Insidente ng Honnoji noong ika-10 taon ng Tensho (1582), mabilis siyang gumawa ng pangalan para sa kanyang sarili bilang kahalili, tinalo ang mga kaaway na pwersa at pinag-isa ang bansa. Mula ng ika-11 na taon ng Tensho (1583), sinimulan niya ang pagtatayo ng Kastilyo ng Osaka, na may limang palapag sa labas at walong palapag sa loob, na angkop para sa makapangyarihang pinuno. Habang tinawag siyang Hotaiko, umunlad ang marangyang kultura ng Momoyama, kabilang ang mga seremonya ng tsaa at pagpipinta ng paaralan ng Kano.

Ang relasyon ng Templo ng Miidera at Hideyoshi ay karaniwang mabuti, ngunit noong ika-4 na taon ng Bunroku (1595) at mga huling taon ng kanyang buhay, bigla siyang naglabas ng isang kautusan na kumpiskahin ang lahat ng mga ari-arian ng templo. Pagkamatay ni Hideyoshi noong Agosto ng ika-3 taon ng Keicho (1598), ibinalik ang Templo ng Miidera sa dating kalagayan ng kanyang legal na asawa, si Kita no Mandokoro.

Ang kahulugan ng kessho ay lupang walang may ari. Noong pahanon ng Kamakura at Muromachi, ang lupa ay nawawalan ng may ari kung ito ay kinumpiska ng shogunate dahil napatunayang may ginawang kasalanan ang may ari. Ito rin ay nangangahulugan ng lupa na walang may ari at pagkukumpiska ng mga lupa at ibang ari-arian.

Si Mori Terumoto (1553–1625) ay isang punong mandirigma noong panahon ng Azuchi-Momoyama. Apo ni Motonari at anak ni Takamoto. Noong una, pinagsilbihan niya si Yoshiaki Ashikaga at kinalaban si Oda Nobunaga. Ngunit pagkatapos ng Insidente ng Honnoji, nakipagkasundo siya kay Hideyoshi Toyotomi at naging isa sa Gotairo (konseho ng limang matatanda). Siya ang kumander heneral ng puwersa sa kanlurang bahagi sa Digmaan ng Sekigahara, at nang siya ay matalo, ang kanyang mga nasasakupan probinsya ay nabawasan, na naiwan lamang sa kanya ang Suo at Nagato.

Ang istilong Shinden-zukuri ay nilikha sa aristokratikong lipunan sa panahon ng Heian na binuo alinsunod sa transisyon ng lipunan. Mula sa panahon ng Kamakura, ang istilo ng arkitektura nito ay inangkop sa buhay ng mga mandirigmang samurai na nakakuha ng kapangyarihan, at partikular itong binago para sa pangangailangan ng pagkakaroon ng mga panauhin at mga seremonya. Naimpluwensyahan din ito ng istilong arkitektura ng Budismong Zen mula sa Tsina, at ang kakaibang istilo nito ay unti-unting ginamit sa mga bahay ng mga pamilyang militar bilang shoin-zukuri.

Si Kano Mitsunobu (1565-1608) ay ang unang anak ni Eitoku Kano (1543-1590), na namuno ng grupo ng mga pintor sa panahon ng Momoyama. Gumawa siya ng ilang mga pinta kasama ang kanyang ama na si Eitoku habang naglilingkod kay Oda Nobunaga at Toyotomi Hideyoshi. Gayunpaman, marami sa kanilang mga gawa ang nawala. Ang mga pinta sa screen painting ng Kangakuin na Bulwagan ng Mga Panauhin sa Templo ng Miidera ay isa sa kanyang pinakadakilang mga pinta na nagpapakita ng kanyang istilo.