TEXT
READER

วัดเซนโปอินเป็นหนึ่งในหกวัดเรือนพักอาศัยสำหรับพระที่มีสมณศักดิ์สูงของวัดมิอิเดระ
สวนขนาดใหญ่นี้ ได้เคยถูกบันทึกว่าเป็นสวนสวยชื่อดังในหนังสือเล่าเรื่องราวท้องถิ่นของเขตโอมิ “โอมิโยะจิชิเรียคุ” และหนังสืออธิบายวิธีทำสวน “ซึคิยะมะนิวะซึคุริเดน” ในสมัยเอะโดะ และถูกกำหนดให้เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงในปีที่ 9 ของรัชสมัยโชวะ (ค.ศ. 1934)
แต่ทว่าเมื่อปีที่ 16 ของรัชสมัยโชวะ สวนนี้ประสบภัยธรรมชาติเกิดฝนตกหนักดินถล่ม ทำให้ไม่เหลือสภาพเดิมในปัจจุบัน แต่ยังโชคดีที่ยังเหลือแผ่นภาพที่ทำขึ้นจากการวัดขนาดสถานที่จริงโดยท่าน ชิเกะโมะริ มิเร ซึ่งเป็นนักวิจัยเรื่องสวนที่เชี่ยวชาญได้ทำเอาไว้อยู่ จากการขุดสำรวจในหลายปีที่ผ่านมาทำให้รู้ถึงรูปทรงของบ่อน้ำ และรู้ว่าลักษณะสภาพของการจัดหินที่ถูกฝังอยู่นั้นยังอยู่ในสภาพที่ดี ซึ่งได้จัดทำแผนฟื้นฟูขึ้นในปีที่ 29 ของรัชสมัยเฮเซ (ค.ศ. 2017) แล้ว โดยหวังว่าจะได้รับการฟื้นฟูโดยเร็ว

“หกวัดเรือนพักอาศัย”

เป็นชื่อเรียกรวมของที่พักอาศัยของพระโดยเฉพาะหกหลังที่ถือว่าเป็นที่พักระดับสูงในวัดมิอิเดระในสมัยเอะโดะ โดยจะหมายถึง โฮเซนอิน คันกะคุอิน คอนโจอิน ที่อยู่ในส่วนด้านใต้, นิคโคอิน เซนโปอิน ที่อยู่ในส่วนตรงกลาง, และคิเคนอิน ที่อยู่ในส่วนด้านเหนือ

“โอมิโยะจิชิเรียคุ”

เป็นหนังสือชื่อดังที่รวบรวมบันทึกเกี่ยวกับธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของจังหวัดชิกะ (เมืองโอมิในอดีต) ในสมัยเอะโดะ โดยมีเนื้อหาทั้งหมด 101 เรื่อง ในจำนวน 100 เล่ม ซึ่งเกือบทั้งหมด ซะมุคะวะ ทะซึคิโยะ (ค.ศ. 1697~1739) ซึ่งเป็นคนของเขตปกครองเซะเซะเป็นคนเรียบเรียงขึ้นในปีที่ 19 ของรัชสมัยเคียวโฮ (ค.ศ. 1733) ถือเป็นหนังสือพื้นฐานที่ขาดไม่ได้สำหรับการศึกษาค้นคว้าประวัติศาสตร์ท้องถิ่นของจังหวัดชิกะ

“ซึคิยะมะนิวะซึคุริเดน”

หนังสือจัดสวนนี้เขียนโดยคิตะมุระ เอนคินไซ โดยตีพิมพ์ที่เกียวโตในปีที่ 20 ของรัชสมัยเคียวโฮ (ค.ศ. 1735) ประกอบไปด้วย 3 เล่ม คือ เล่มต้น เล่มกลาง เล่มปลาย โดยหนังสือนี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างยิ่ง ส่งผลให้มีผู้คนที่ชอบจัดสวนเป็นงานอดิเรกเพิ่มขึ้น และยังเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลต่อการทำสวนนับตั้งแต่สมัยเมจิเป็นต้นไปด้วย

“ชิเกะโมะริ มิเร”

นักแต่งสวนญี่ปุ่นในช่วงสมัยโชวะ และนักศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สวนญี่ปุ่น (1896~1975)

สมัยเอะโดะตอนต้น